Στην Πάρο υπήρχε μελισσοκομία από αρχαιοτάτων χρόνων.Μιά γυροβολιά στο νησί από κάποιον που έχει σχέση με την μελισσοκομία εύκολα το διαπιστώνει.Οπου υπήρχει απανεμιά του βορριά και θυμάρι υπάρχουν και πολλά μελισσοκήπια,άλλα πέτρινα (τα πιό παλιά)και άλλα πήλινα.Τα τοποθετούσαν συνήθως μέσα σε τοίχους(ντουβάρια)ξερολιθιά(χωρίς λάσπη),άλλες φορές πάλι μέσα σε τρύπες βράχων που άνοιγαν οι μελισσοκόμοι της εποχής.Μάλλον μετά ήρθαν και τα πήλινα του είναι γύρω στο μέτρο μήκος και διάμετρο στην είσοδο 30cm στην μέση φαρδαίνει λίγο και το τέλείωμαγίνετε στενό γύρω στα 15cm.Υπήρχαν δε και τα κατάληλα εργαλεία.Το ξέστρο ήταν και αυτό σύμφωνα με τις ανάγκες της κυψέλης μακρύ.Βέβαια υπήρε και ένα είδος μαχαιριού μυστήριο για να κόβει σύριζα τις πίττες και το εργαλείο που καθόταν η πίττα πάνω και την τραβούσε έξω ο μελισσοκόμος την καθάριζε και την έβαζε στο καλάθι.Σίγουρα πάρα πολλά έχουν χαθεί γιατί εγκατέληψαν τα χωράφια και τις "πεζούλες" με αποτέλεσμα τα ντουβάρια με τις βροχές γκρεμίστηκαν και παρέσυραν μαζί τους και τα πέτρινα. Χτές πηγαίνοντας για Μπεκάτσες πάνω στα Λευκιανά βρέθηκα σε μια περιοχή που όλα τα ντουβάρια σχεδόν είχαν παλιά πέτρινα.Μερικά απ΄αυτά δούλευαν και μιλάμε για μελίσσια δυνατά.Φαίνετε ότι ο ιδιοκτήτης τους τα προσέχει.Το κακό όμως ήταν οτι δεν είχα την κάμερα μαζί μου και τα έβγαλα φωτο με το κινητό και απ΄ότι βλέπω πρέπει να κάνεις μεγένθηση στην φωτο για να τα διακρίνεις.
