Friday, December 31, 2010

KAΛΗ ....ΧΡΟΝΙΑ


Εύχομαι σε όλον τον κόσμο Καλή Χρονιά με υγεία και πολλή-πολλή τύχη.Και όπως διάβασα κάπου εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να είναι Π......στης γιατί αυτός μας γάμ........σε!!!!!!!!

Friday, December 24, 2010

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ


Εύχομαι σε όλους τους μελισσοκόμους Καλά Χριστούγεννα με υγεία και οικογενειακή ευτυχία.

Wednesday, December 22, 2010

Από 3 σε 5




Πρίν καμιά 10αριά μέρες έφτιξα τα ζαχαροζύμαρα των μελισσιών μου για να ξεχειμωνιάσουν.Την τελευταία μέρα όμως ο σπαστήρας της ζάχαρης μου άλλαξε τα φώτα.Δεν έκοβε με τίποτα την ζάχαρη γιατί ήταν μάλλον λίγο υγρή.Πάνω στα νεύρα μου προσπάθησα να τον πετάξω έξω από την αποθήκη αλλά μου έπεφτε λίγο βαρύς.Μετά από λίγο ένας φίλος που τον έκανα μελισσοκόμο από το Μεσσολόγγι με πήρα τλφ και μου είπε να έρθει να του φτιάξω το ζαχαροζύμαρό του στο ζυμωτήριο.Ήξερα οτι είχε αγοράσει και αυτός σπαστήρα και του είπα να πάω να σπάσουμε την ζάχαρι στον δικό του επειδή δεν είχε ξανασπάσει να του δείξω.Τίνα σας πώ τάκα-τάκα σε 18 λεπτά έσπασε 25 κιλά ζάχαρι.Χρόνος που ουτε να τον φανταστώ με το δικό μου μηχάνημα.Βέβαια ο σπαστήρας του είναι με κινητήρα 3 ίππων ενώ ο δικός μου με 2.Όπως μόνωνα την σίτα που έχει με ταινία πρόσεξα οτι αυτός είχε 5 σφυριά(λαμάκια)σε κάθε άξονα δλδ 5Χ3=15 σφυριά ενώ ο δικός μου είχε 9.Σε συζήτηση που είχα με τον Θεοδόση μου ΄ριξε την ιδέα να του προσθέσω και εγώ από δυό σφυριά σε κάθε άξονα.Πήγα στο Μηχανουργείο του αδελφού μου βρήκα λαμάκι το έκοψα το τρόχισα και έφτιαξα άλλα 6 σφυριά ίδια με αυτό που είχε.Έκοψα και στην μέση τα δακτυλίδια(αποστάτες)και τα πήρε άνετα.Χτές μέχρι να τα τελειώσω με πήρε αργά το βράδυ και δεν πρόλαβα να κάνω την δοκιμή.Σήμερα πρωΐ-πρωΐ έβαλα τον σπαστήρα για να σπάσω την ζάχαρι και να δώ τί παίζει άξιζε ο κόπος ή τζάμπα παιδευόμουνα.Τελικά αποδείχτηκε οτι αυτό έφταιγε.Τα λίγα σφυριά που είχε.Βέβαια έκανε 2-3 λεπτά παραπάνω αλλά μπρός στις 2 ώρες και τα νεύρα μου τσατάλια είναι χρόνος για μένα ρεκόρ.Το προτείνω όποιος έχει σπαστήρα με λίγα σφυριά να το κάνει. Aυτό που ξέχασα να γράψω και μου το θύμισε ο Θεοδόσης είναι οτι καλό είναι μετά το ρουλεμάν να προσθέσουμε μια αντίστοιχη τσιμούχα επειδή πάει η σκόνη και όπως είναι ζεστό το ρουλεμάν γίνεται καραμέλα με αποτέλεσμα την αχρήστευσή του.Τσιμούχες ξέρετε από που θά πάρετε έέέέέέέ;.

Friday, December 10, 2010

Hήήήή....εκδρομή















Εδώ και αρκετό καιρό είχα προγραμματίσει να κάνω ολιγοήμερες διακοπές.Μόνο αυτή την φορά δεν ήταν ολιγοήμερες αλλά πολλές μέρες δλδ καμιά 20αριά.Το κυριότερο ήταν να ξαναγεμίσουμε τις μπαταρίες μας που λέμε μιας και το καλοκαίρι δεν πήγαμε πουθενά όπως άλλωστε κάνουν και οι περισσότεροι που ζούν στα κυκλαδωνήσια.Πρώτος σταθμός στην κόρη μου που σπουδάζει στα ΤΕΙ Χαλκίδας για να μαγειρέψει η μαμά και για να πάω κυνήγι.Πολύ ωραία μπεκατσοτόπια αλλά οι θερμοκρασίες πάνω από 23 βαθμούς και τα πουλιά ανύσηχα για τον αφύσικο καιρό δεν δεχόντουσαν φέρμα αλλά και ήταν ελάχιστα.Το δάσος βούϊζε από μέλισσες που έπαιρναν μελίτωμα από τον εργάτη του πεύκου που έδινε ακόμα.Τα αποτελέσματα του κυνηγιού ήταν απογοητευτικά αλλά οι ελπίδες υπήρχαν επειδή θα κυνηγούσα με τον Ανέστη στο πανέμορφο Μπέλες.





Δεύτερος σταθμός ο Βόλος.Ποιόν άλλο θα συναντούσα εκτός από τον φίλο Θεοδόση και την φιλόξενη οικογένειά του;Με ξενάγησε τον λίγο χρόνο που είχα στην διάθεσή μου(ούτε 24 ώρες) στα μελισσοκομεία του στο χωριό και αλλού είδα τεράστιες εκτάσεις με αμυγδαλιές και γύρισε το μάτι μου ανάποδα και αναρωτήθηκα -Τί κάνουμε εμείς εκεί κάτω μάλλον παιδευόμαστε για να περνάει η ώρα παρά κάνουμε μελισσοκομία-έλεγα και εγώ πώς έχουμε αμυγδαλιές όταν με ρωτούσαν μέχρι 100 δένδρα.Εκεί είδα αμυγδαλιές σε χιλιάδες στρέματα.





Ευλογία θεού η περιοχή για μελισσοκόμους και όχι μόνο.Πέρασαμε και από τον συναιτερισμό μελισσοκόμων του Βόλου που πρέπει να πώ ένα μεγάλο Μπράβο στα παιδιά που απ'ότι μου εξήγησε ο Θεοδόσης δεν χρωστάει πουθενά πράγμα σπάνιο σε συναιτερισμό.Είχαμε και βραδυά ρεμπέτικου και άκουσα τον μεγάλο δάσκαλο Στάθη Μιλάνο και τους μαθητές του που μεταξύ τους ήταν και ο maesto Tom ο Θωμάς του Θεοδόση.Είναι ευλογία να έχεις τέτοιους φίλους.Άαα προλάβαμε και πήγαμε μέχρι την Μακρυνίτσα για καφέ όλοι μαζί και η γιαγιά Φωτεινή με την μεγάλη πείρα της σε όλα γύρω από τις μέλισσες και τις πρακτικές τους.





Τρίτος σταθμός η ωραία και πάντα μέσα στην καρδιά μου Θεσσαλονίκη που δυστυχώς έμεινα για λίγες μόνο ώρες γιατί είχαμε κανονίσει με το κολλητό φίλο Ανέστη σαν τελικό προορισμό το Γόνιμο Σερρών.Η φιλοξενία του Ανέστη και της Δέσποινας δεν περιγράφεται.Μας πήγαν παντού και συνεχώς από μέσα μου έλεγα άάά ρε Ελλαδάρα δεν πιάνεσαι με τίποτα από πανέμορφες παραλίες,νησιά,λίμνες,ποτάμια,και βουνά που σου θυμίζουν άλλα μέρη του κόσμου.Στο κυνήγι πάλι μια απ'τα ίδια γκαντεμιά και ζέστη ο χειρότερος συνδιασμός που μπορεί να έχει ένας κυνηγός(άάά ρε Ούζο σου εύχομαι να πάθεις ότι και εγώ στο κυνήγι γκαντέμη).Τί να πώ το ευχαριστώ στους φίλους μου είναι ελάχιστο επιφυλλάσομαι.Οι μέρες περασαν σαν νερό γρήγορα και ήρθε η ώρα της επιστροφής με στάση πάλι στο βόλο στου Θεοδόση που είδα και τον Άνθιμο εκεί και τα είπαμε και μετά καρφί Ψαχνά,Αθήνα και μετά Πάρο.Είχα πολλά χρόνια να κάνω διακοπές τόσο ωραίες με τους φίλους μου και τις οικογένειές τους.










Υ.Γ Ειχα και την ευκαιρία να γνωρίσω και την μικρή Ιρμα Νο2 το νεο σκυλάκι του Ανέστη.Φοβερή πλάκα λέμε και πανέξυπνη.