Από παλιά το νησί που ζώ είχε ναυτικούς.Τότε το εμπόριο γινότανε με φορτηγά καΐκια.Γερά σκαριά Κυλαδιώτικα(από την Κυλάδα)ειδική παραγγελία για φορτηγά.Τα μαδέρια τους και γενικά όλο το πέτσωμα είναι από ξύλα χοντρά τουλάχιστον 4cm.Μικρός πρόλαβα και γνώρισα τρία από αυτά τα υπέροχα σκαριά.Θυμάμαι και τους καπετανέους τους.Ενας απ΄αυτούς Ο Λινάρδος Μαλαματένιος (ο πατώλης) μεγάλη μορφή στο χωριό είχε το φορτηγό "ΥΠΑΠΑΝΤΗ" βγήκε στην σύνταξη και το πούλησε τότε.Το άλλο το "Παναγία"το είχε ο"κορονιός" και το τρίτο το είχε άλλος ένας που αυτή την στιγμή δεν θυμάμαι το όνομα του.Το θυμήθηκααα Δελέντας λεγότανε.Πότε Πειραιά ,πότε Βόλο ,πότε Κρήτη γύριζαν όλη την Ελλάδα μεταφέροντας από ανθρώπους και τρόφιμα μέχρι κατσικομούλαρα.Θυμάμαι η συχωρεμένη η μάνα μου μου έλεγε μιά ιστορία και από τότε ο πατώλης έλεγε την αδελφή μου πατημένη.Εγγυος η μάνα μου την αδελφή μου κατέβαινε στην Πάρο με το καΐκι του λινάρδου του πατώλη.Είχε τόσο φουρτούνα που γινόταν χαμός.Το καΐκι φορτωμένο με διάφορα πράγματα είχε και καμιά δεκαριά νοματέους μέσα.Κάποια στιγμή ο καπταλινάρδος θέλησε να πάει στην πλώρη και την ώρα που περνούσε κοντά απ΄την μάνα μου ένα κύμα μεγάλο τον έκανε να χάσει τον βηματισμό του και να την πατήσει.Τρελάθηκε ο άνθρωπος (ήταν ψηλός και γεμάτος)απ΄τον φόβο του όπως και η μάνα μου.Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και από τότε αφού γεννήθηκε η αδελφή μου εντάξει την φώναζε "πατημένη".Συνήθειο στη Νάουσα τα παρατσούκλια ακόμη μέχρι και σήμερα.Τό μόνο καΐκι σε λειτουργεία ακόμη και τώρα είναι του "κορωνιού" που αντιστέκεται στις προκλήσεις των καιρών και των σύγχρωνων πλοίων.Καλό παλικάρι ο Μανώλης ο Ζησιμόπουλος γιός του "κορωνιού" μεταφέρει ακόμα φιάλες υγραερίου ,πέτρες πηλίου και διάφορα άλλα ειδικά φορτία.Πιστεύω ότι η πολιτεία θα έπρεπε να επιδοτεί τέτοια σκαριά για να μήν εγκαταλειφθούν και χαθούν μέσα στην τρέλα του εκσυχρονισμού γιατί αποτελούν μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
ασχολούμαι με την απολύμανση και το 
μοντάρισμα των κυψελιδίων σύζευξης όπως λέγονται στην -ας το πούμε-επιστημονική τους ονομασία.Εγώ τα λέω τεσσαράκια.Με αυτόν τον καιρό όμως δύσκολα τα πράγματα όσο αφορά τίς πρώιμες βασίλισσες που είχα σκοπό να βγάλω.Επειδή δουλεύω 8άρες και κινητούς πάτους εύκολα τα έχω μετατρέψει σε 2 τεσσαράκια.Αυτό το κάνω για να έχει αρκετό πληθυσμό το μελισσάκι για να περιποιηθεί την νέα μάνα με όσο το δυνατό καλύτερη και περισσότερη τροφή κατα πρώτο και κατά δεύτερο μόλις γονιμοποιηθεί η μάνα και γενήσει να υπάρχει αρκετός κόσμος για να καλύψει τον γόνο.Στις φωτό φαίνονται οι τροφοδότες καπακιού ο κινητός πάτος και το χώρισμα.Ο καιρός μας τα έκανε σκ..τά γιατί εδώ και μιά βδομάδα σχεδόν δεν έχουν βγεί έξω τα μελίσσια και απ΄ότι λένε και η επόμενη έτσι και χειρότερα θα πάει.
