Thursday, November 8, 2007

Γίγαντες


Τό 1984 πήρα μετάθεση από τον Κορυδαλλό στην Πάρο.Υποτίθετε οτι θα μέναμε δοκιμαστικά για 2 χρόνια και αν μας άρεσε ο τρόπος ζωής θα καθόμασταν περισσότερο αν όχι θα γυρίζαμε πίσω.Τελικά μείναμε μόνιμα καλώς ή κακώς.Οταν ήρθαμε πλοίο για Πάρο είχε τρείς φορές την εβδομάδα.Το νησί δεν είχε πράσινο όπως και τα περισσότερα κυκλαδονήσια.Τότε κατά περίεργο τρόπο ο κόσμος άρχισε να φυτεύει ελιές και μάλιστα λαδολιές με αποτέλεσμα το Δημόσιο Αγροκήπειο να μην προλαβαίνει να φυτεύει ελιές και το πρώτο 10ήμερο του Γενάρη να γίνετε χαμός.Από ότι λέγαν τότε κάθε χρόνο φύτευαν γύρω στις 2000 ρίζες!!!!.Στην Πάρο ήταν ελάχιστες περιοχές με λιοδεντρα τότε και μιά απ΄αυτές ήταν και η περιοχή των Λευκών που πρέπει να είχαν ελιές αρκετούς αιώνες πρίν.Από εκεί είναι και η φωτό στην περιοχή απάτι.Αυτή η ελιά-μαθουσάλας μου θύμισε μια ελιά στην Ιερά οδό ακριβώς έξω από την Softex που ακριβώς εκεί έκανε στάση το λεωφορείο για Αθήνα.

3 comments:

Θεοδόσης Κατσαρός said...

Γεια σου Μάρκο,
στο χωριό μου εμένα (ορεινή Αργιθέα) οι ελιές είναι άγνωστο δέντρο (δεν ευδοκιμούν λόγω υψομέτρου). Τα πλατάνια όμως μέσα στις ρεματιές δίνουν ρέστα!

μελονικος said...

αι άσε τους άλλους να συγκινούνται από τα ακριβά αμάξια, τα ωραία ρούχα τα χρυσά κοσμήματα, τις μεγάλες καταθέσεις. Εμάς θα μας συγκινεί ένα αρχαίο δέντρο, το κελάηδημα του κερομύτη, μια φωτεινή ανατολή.

chaniabee said...

όπως σου είχα πει και παλαιοτέρα! οι τούρκοι δεν μας άφηναν να έχομε πολλές ελιές, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χωράφια με μια ελιά στην μέση. όταν κληρονόμησα και εγώ με την σειρά μου κάποια , η μητέρα μου είπε να ξεπατώσουμε μια αρκετά μεγάλη και να φυτέψομε στην θέση της τουλάχιστον 4 αλλά σε μια όμορφη διάταξη. ευτυχώς δεν την άκουσα! είναι ένα έργο τέχνης !!πραγματικά την θαυμάζω !!