Στην Πάρο υπήρχε μελισσοκομία από αρχαιοτάτων χρόνων.Μιά γυροβολιά στο νησί από κάποιον που έχει σχέση με την μελισσοκομία εύκολα το διαπιστώνει.Οπου υπήρχει απανεμιά του βορριά και θυμάρι υπάρχουν και πολλά μελισσοκήπια,άλλα πέτρινα (τα πιό παλιά)και άλλα πήλινα.Τα τοποθετούσαν συνήθως μέσα σε τοίχους(ντουβάρια)ξερολιθιά(χωρίς λάσπη),άλλες φορές πάλι μέσα σε τρύπες βράχων που άνοιγαν οι μελισσοκόμοι της εποχής.Μάλλον μετά ήρθαν και τα πήλινα του είναι γύρω στο μέτρο μήκος και διάμετρο στην είσοδο 30cm στην μέση φαρδαίνει λίγο και το τέλείωμαγίνετε στενό γύρω στα 15cm.Υπήρχαν δε και τα κατάληλα εργαλεία.Το ξέστρο ήταν και αυτό σύμφωνα με τις ανάγκες της κυψέλης μακρύ.Βέβαια υπήρε και ένα είδος μαχαιριού μυστήριο για να κόβει σύριζα τις πίττες και το εργαλείο που καθόταν η πίττα πάνω και την τραβούσε έξω ο μελισσοκόμος την καθάριζε και την έβαζε στο καλάθι.Σίγουρα πάρα πολλά έχουν χαθεί γιατί εγκατέληψαν τα χωράφια και τις "πεζούλες" με αποτέλεσμα τα ντουβάρια με τις βροχές γκρεμίστηκαν και παρέσυραν μαζί τους και τα πέτρινα. Χτές πηγαίνοντας για Μπεκάτσες πάνω στα Λευκιανά βρέθηκα σε μια περιοχή που όλα τα ντουβάρια σχεδόν είχαν παλιά πέτρινα.Μερικά απ΄αυτά δούλευαν και μιλάμε για μελίσσια δυνατά.Φαίνετε ότι ο ιδιοκτήτης τους τα προσέχει.Το κακό όμως ήταν οτι δεν είχα την κάμερα μαζί μου και τα έβγαλα φωτο με το κινητό και απ΄ότι βλέπω πρέπει να κάνεις μεγένθηση στην φωτο για να τα διακρίνεις.
7 comments:
Απ’ ότι φαίνεται οι άνθρωποι είχαν μεράκι. Χρησιμοποιούσαν για κυψέλες υλικά που τους έδινε απλόχερα η φύση. Σήμερα εμείς θέλουμε την ευκολία….τα θέλουμε όλα έτοιμα. Τη φράπα στο δεξί και το σύκο στο στόμα…….. Αν ξαναπεράσεις από τα μέρη κάνε τον κόπο και βάλε μας λεπτομερέστερες φωτογραφίες. Τέτοια πράγματα αξίζουν λεπτομερή καταγραφή.
Μάρκο την καλημέρα μου!
Τα πέτρινα εκεί θα είναι και την άλλη μέρα... οι μπεκάτσες όχι! Είχε τουλάχιστον;
Ζέπο φέτος έχει μπεκάτσες πολλές για τα δεδομένα της Πάρου.Από 0 μέχρι 5 καλά είναι.Ξαναπήγα στο αρχαίο μελισσοκήπι και έβγαλα πάλι φωτο που θα τις ανεβάσω αργότερα.
@Θεοδώση παραδίπλα έχει και το σπιτάκι που έβγαζαν το μέλι.Το μόνο που είδα ήταν οι πέτρες διαλεγμένες πλάκες στογγυλές για να πλακώνουν τις πίτες αφού έβγαζαν με τα χέρια το πολύ μέλι.Πάντως αισθάνεσαι περίεργα όταν φτάσεις εκεί,φαντάζεσαι ότι το μελισσοκομείο λειτουργεί ακόμη.
Και δω Μάρκο.. Εχτές φάγαμε 3 μπεκάτσες που η κυρά τις έφιαξε με μανίτες - βολίτες. Εχει και πολλούς μανίτες εφέτος με τις ζέστες όλο και βρίσκουμε ..μανιτιές!
Άσπρη σάλτσα και ρυζότο! Μέλι σου λέω!
Τελικά είναι το καλύτερο πράγμα΄ Μπράβο Μάρκο. Θέλουμε και άλλες φωτογραφίες.
Ζέπο την συνταγή και γρήγορα πρίν σταματήσουν τα πουλιά.
Τσιγαρίζεις τα πουλιά σε δυο μεγάλες κουταλιές βούτυρο για 10 λεπτά
Ψιλοκόβεις και ρίχνεις τα κρεμύδια, 1 μέτριο κρεμύδι για τρία πουλιά
Ψιλοκόβεις και ρίχνεις σκόρδο, όσο τραβάει η όρεξή σου.
Τα ρίχνεις όλα στο τσουκάλι με μια κούπα ελαιόλαδο και αφού βράσουν για 20 λεπτά ρίχνεις μια κούπα άσπρο ξερό κρασί, αλατοπίπερα, λίγους κόκους μπαχάρι και το αφήνεις να σιγοβράσουν έως να είναι περίπου έτοιμες.
Ψιλοκόβεις σε μικρές μπουκιές τα μανιτάρια. 3-4 μανίτες για κάθε πουλί.
Τα ρίχνεις στο τσουκάλι και συμπληρώνεις το ζουμί με λίγο ζεστό νερό. Οι μανίτες δεν πρέπει να μείνουν πολύ στη φωτιά. Πρέπει να "κρατάνε" λίγο σαν να είναι κομμάτια κρέας καλοβρασμένο...
Όταν τα πουλιά είναι πια τόσο βρασμένα ώστε όταν σηκώνεις το φτερό να κόβεται.. το φαΐ είναι έτοιμο και του ρίχνεις (αν θέλεις) κρέμα γάλακτος και το αφήνεις για 5 λεπτά ακόμη..
Ριζότο πρώτα στο πιάτο και μετά η σάλτσα, το πουλί και καλοφάωτες!
Post a Comment