Wednesday, December 5, 2007

Ο γεροντίνος



Πρίν από 16 χρόνια έπεισα τον κουμπάρο μου απ΄τη Θεσ/κη να μου στείλει ένα σκυλάκι γιό του δικού του Ντίνο που είχε περγαμηνές και καμιά 20αριά κύπελα σε αγώνες μορφολογίας και cac.Ενα πρωί λοιπόν τότε με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι μου έβαλε στο βαπόρι της γραμμής Θεσ/κη-Σκιάθο-Πάρο-Κρήτη το σκυλάκι που του ζήτησα.Φτυστός ο πατέρας του.Το σκυλάκι με πολλή φροντίδα μεγάλωνε σαν μέλος της οικογένειας.Ελεύθερο χωρίς δέσιμο με αλυσίδες ούτε σε κουμάσια και αυτό σε ανταπώδωση λές και καταλάβαινε έκανε ότι του λέγαμε.Εξελίχθηκε σε φοβερό περδικοκυνηγό και μεγάλο μπεκατσόσκυλο.Γυρίσαμε παρέα εκτός της Πάρου όλα τα Κυκλαδονήσια και τις βραχονησίδες για πέρδικες.Μας ήξεραν σαν πακέτο από Ανδρο μέχρι Ανάφη και από Καβάλα Δράμα Σέρρες Ευρυτανία μέχρι Δερβενοχώρια στην Αττική.Όπου πήγαινα για δουλιά μαζί και ο ντίνος.Πήγα σε ένα κυκλαδονήσι που για να φτάσω στον κυνηγότοπο τότε περπατούσαμε 2,5 ώρες και μετά κυνήγι μέχρι το απόγευμα.Σε εκδρομές σε μουσεία παντού παρέα.Ελα όμως που και γι΄αυτόν ο χρόνος είναι αμείλεικτος.Είναι μαθουσάλας για σκύλο.Κάθε φορά που γυρίζω απ΄το κυνήγι έρχεται και περιμένει να του δείξω τις μπεκάτσες τις μυρίζει κουνάει την ουρά του και ξαναγυρίζει βαριοπατώντας στο μέρος του.Έχει σταματήσει να ακούει εδώ και καιρό και μόνο με νοήματα όπως έκανα πάντα καταλαβαίνει τί θέλω.Ποιός δεν ήρθε στο σπίτι φίλος και δεν συμπάθησε και δεν χάϊδεψε τον Ντίνο!.Τώρα είναι στα τελευταία του γιατί κάθε μέρα που περνά όλο και πιό βαρύ τον βλέπω.

9 comments:

zepos said...

Έλα ρε Μάρκο...με συγκίνησες πρωί-πρωί.. Έχω και γω μια σκύλα κούρτσχααρ 16άρα!! Δεν καλοβλέπει πια δεν ακούει σχεδόν καθόλου, περπατάει σαν ψιλομεθυσμένη αλλά εκεί το σκυλάκι μου.. Ζεί πεισματικά και πάντα έρχεται και με μυρίζει καλά και για πολλή ώρα για να ξεδιαλύνει τι έκανα και που πήγα.. Δεν ξέρω αν θα την βρεί ο νέος χρόνος αλλά ρε φίλε αυτό που εύχομαι είναι να φύγει ήσυχα και χωρίς να ταλαιπωρηθεί...

Anonymous said...

Φιλοι μου και εγω εχω ενα κουρτσχααρ 10αρι και με στεναχωρουν αυτα που διαβαζω.
Μονο οσοι αγαπησαν σκυλι ξερουν τι πικρα εχει.

Θεοδόσης Κατσαρός said...

Μάρκο καλημέρα,
η κούραση φαίνεται στα μάτια του. Τα αισθήματα σου δικαιολογημένα … βλέπεις τόσα χρόνια ήταν αναπόσπαστο μέλος της οικογενείας. Και μόνο με το κοίταγμα του σε κάνει να τον συμπαθείς.

Anonymous said...

φιλε μαρκο με εκανες
και καρδιοχτηπισα ...
τη μου θυμισες τωρα......
γιωργος ΑΠΟ.

chaniabee said...

Ο Ντίνος είναι από τους καλούς σπιτονοικοκύρηδες! Όταν ήρθαμε στο σπίτι σου ήρθε μας μύρισε και με τον τρόπο του μας είπε καλός ορίσατε!!
όταν λένε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου κάνουν λάθος !!! ο σκύλος είναι ο "μόνος" φίλος του ανθρώπου!!!
κάποτε δυο φίλοι έβαλαν στοίχημα ποιός σε αγαπάει περισσότερο, η γυναίκα σου ή ο σκύλος σου? έσπασε λοιπόν μια τάβλα βρεγμένη στα πλευρά του σκύλου και ο σκύλος του έγλυψε το χέρι άμεσος μετά! είπε την γυναίκα του χαζή και αυτή άμεσος του έσπασε το κεφάλι με ένα τηγάνι! λοιπόν???

Anonymous said...

Δυστυχώς στις 6,30 το απόγευμα ο Ντίνος πέθανε αλλά θα μείνει για πάντα στην καρδιά την δική μου και της οικογένειάς μου.

glam said...

Τα συλλυπητήρια μου από καρδιάς …

zepos said...

Τι λες ρε Μάρκο; Και τον έβαλες στο ποστ λίγες ώρες πριν κοιμηθεί;
Νάσαι καλά να τον θυμάσαι πάντα στα βουνά που πατήσατε μαζί..
Και η δικιά μου αυτές τις μέρες όλο και βαραίνει ρε γμτ!! Την έχω μέσα στο σπίτι και όλη μέρα σχεδόν κοιμάται!!
Αλήθεια.. πως και δεν σέχω τρακάρει σε κανένα "ερημονήσι";
Η σελίδα Αυτή
είναι ..δικιά μας!!

chaniabee said...

Καλό του ταξίδι του φίλου μας ! το είπα στα παιδιά και στεναχωρήθηκαν!