Από το πρωΐ σήμερα προσπαθούσα και τελικά τα κατάφερα να ντανιάσω τα τελάρα για απολύμανση.Παλιότερα τα έβραζα μέσα στο βαρέλι με σκέτο νερό φέτος έβαλα και καυστική σόδα.Θέλει πολύ προσοχή γιατί έτσι και κάνεις καμιά πατάτα από απροσεξία την έβαψες που λένε.Όπου πέσει κάνει τρύπα σε ρούχα,χέρια μάτια,πόδια και έτσι είχα ντυθεί σαν ψαράς στο βουνό με νιτσιράδα,γαλότζες,γάντια και γυαλιά προστασίας.Όπως έβγαζα την ντάνα με τα τελάρα έσταζαν στο τσιμέντο με αποτέλεσμα να γίνετε ενας αφρός σαν να βράζει.Μετά από λίγο το τσιμέντο γυάλιζε λές και το είχες ρίξει εκείνη την στιγμή.Καλή ιδέα τώρα που το σκεύτομαι να καθαρίσω όλο το τσιμέντο μπροστά στο μαγαζί(αποθήκη).Μεγάλο μανίκη το δέσιμο για να μήν πετσικάρουν τα τελάρα στο καυτό νερό.Εκανα γιά πρώτη δόση καμιά 400αριά τελάρα για νάχω να αρματώνω,γιατί σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχω βγάλει ίσα-ίσα με παίρνει ο χρόνος.
8 comments:
Τα δένεις τα τελάρα ? σκευρονουν στο ζεστό νερό? τελικά η σόδα κάνει την καλύτερη δουλειά!! δεν ζει τίποτα μετά!!
Ετσι μου είπαν και μένα ρε φίλε και γι΄αυτό το έκανα.Σίγουρα τα τελάρα σκευρώνουν τό έχω πάθει πιό παλιά.Αλλά είναι πολλή δουλιά να φανταστής απ΄τό πρωΐ και τελείωσα κατά τις 4 το απόγευμα.
Γειά σου φίλε Μάρκο.
Εγώ όταν το είχα κάνει πιό παλιά, έφτιαχνα τα τελάρα καλαθάκια δηλ. έβαζα 7 τελάρα το ένα πάνω στο άλλο (το ένα τελάρο με τα αυτιά δεξιά και το επόμενο αριστερά)και μετά πέρναγα διαγώνια μέσα τους 1 τελάρο. Μετά είχα φτιάξει ένα μακρύ ξύλο που να κάνει στο τέλος Τ και με αυτό έπιανα το καλαθάκι από πάνω, το βουτούσα μέσα στο νερό και το πήγαινα πάνω - κάτω ώστε να ανακατεύεται το νερό και να καθαρίζει η σχισμή που μπαίνει το φύλλο κηρήθρας. Θέλει ανά τακτικά διαστήματα με μία μεγάλη σίτα να πιάνεις το αφρό και να πετάς γιατί κατά την έξοδο τον τελάρων αυτό κολλάει επάνω τους. Εγώ μετά την έξοδό τους από το νερό εκεί που τα άφηνα χάμω τους έριχνα νερό με πίεση από την βρύση για να καθαρίζουν ακόμα καλύτερα από τα υπολείμματα της ποτάσας και για να μυρίζουν λιγότερο. Αν είναι με καψούλια 90 % θα θέλουν άλλαγμα εκτός και αν βάζεις ανοξείδωτα, τα τελάρα αρχίζουν ενώ τα είχες πρώτα καρφωμένα σε όλες τις γωνίες να παίζουν.
Αυτό που λέει ο Παντελής ότι δεν ζει τίποτε μετά ισχύει δηλ. η αμερικάνικη εξοντώνεται ;
Γιατί δεν αναφέρεται από τους επιστήμονες ότι κάνει φοβερή δουλειά η ποτάσα, λόγω οικονομικών συμφερόντων ;
Γιώργο αυτό με το διαγώνιο τελάρο δεν το είχα σκευτεί.Ειχε δίκιο ο πρόγονός μας που έλεγε"γηράσκω αεί διδασκόμενος".Τα καψούλια που δουλεύω ειναι ανοξείδωτα.Αυτό έκανα και γώ κάθε λίγο καθάριζα τα κεριά απ΄το βαρέλι και μόλις έβγαζα τη ντάνα την έπλενα με πίεση με καθαρό νερό.Αυτό που πρόσεξα είναι οτι χαλαρώνουν τα σύρματα αλλά με δυό κοσκινόπροκες απ΄την αντίθετη μεριά απο εκεί που καρφώνουμε την αρχή και το τέλος του σύρματος ξανάρχονται πάλι στο αρχικό σχεδόν τεντωμα.Οσο για την Α.Σ δεν της κάνει τίποτα γιατί η θερμοκρασία είναι μικρή και δεν είναι να διακινδυνεύεις.Η μόνη λύση στα τελάρα που έχουν Α.Σ είναι το κάψιμο.Εχω ακούσει επιστήμονες να λένε για αυτό του είδους την απολύμανση αλλά ισχυρίζονται οτι είναι μεγάλη ταλαιπωρία και ίσως έχουν δίκιο.Μου πρότειναν να βάλω σε 8-10 πατώματα ντανιασμένα οξικό οξύ για 10 μέρες που με την εξάτμησή του σκοτώνει την ασκοσφαίρωση και την νοζεμίαση σαν πιο εύκολο τρόπο αλλά αυτό δεν θα καθάριζε τα κεριά και τις πρόπολες απ΄τα τελάρα.Επίσης καθαρίσω και τα σύρματα με μια καθαρή ψιλλή συρματόβουρτσα.
λές οτι το έκανες παλιά για πές μας τώρα τί κάνεις;
Καλημέρα Μάρκο.
Καταρχήν τα καλαθάκια φτιάχνονται γιατί κόβω την κηρήθρα με τα σύρματα μαζί.
Τώρα θα σου απαντήσω και για τους επιστήμονες αλλά και το τι κάνω τώρα.
Ο ΚΟΣΚΟΣ είχε καλές παρτίδες με τον ΔΡΙΜΙΝΤΖΑ Νικόλαο και του είχε πει εδώ και 20 χρόνια περίπου ΄΄μην βάζετε κηροσκωρίνη στις κηρήθρες΄΄, ΄΄τα μελίσσια όταν μπαίνουν σε κυψέλες που είναι απολυμασμένες με ποτάσα παρουσιάζουν μία μικρή κάμψη στην αρχή΄΄.
Εγώ επειδή τα τελευταία χρόνια είχα αγοράσει πάρα πολλά πατώματα (είπαμε η 8άρα κυψέλη θέλει πατώματα) και είχα χιλιάδες τελάρα, τα τελάρα που κόβω τις κηρήθρες (όλα τα τελάρα μου είναι μαρκαρισμένα με το έτος που μπαίνει το φύλλο κηρήθρας και όταν συμπληρώσουν 5ετία τα χαλάω) γίνονται φοβερό προσάναμα για ψήσιμο !!!!!
Βέβαια αν στριμωχτώ ξανά θα αναγκαστώ και εγώ να τα βαπτίζω (αλλά μάλλον θα αγοράσω μόνο τελάρα καινούργια, νομίζω ότι έχουν άλλη χάρη).
Ο ΚΟΣΚΟΣ στον τρύγο ξεχωρίζει τις κηρήθρες και τις καίει κηρήθρα και τελάρο μαζί λέγοντάς μου ΄΄αυτή είναι απολύμανση για το μελίσσι΄΄
Γιώργο φέτος πρώτη φορά έβαλα καυστική σόδα αλλά όχι σε κουτιά μόνο σε τελάρα.Τα κουτιά τα απολυμαίνω στην παραφίνη.Εχω την εντύπωση οτι δεν χρειάζετε να περάσουν πέντε χρόνια για να μολυνθεί ένα τελάρο.Μολύνετε και την άλλη μέρα.Σε μαύρο χάλι ήταν τα τελάρα όταν είχα αγοράσει 50 μελίσσια απ΄τον Παρνασσό τα οποία τα έκαψα στο φούρνο για προσάναμα.Κάθε χρόνο αγοράζω καμιά 200αριά για αυτά που αντικαθιστώ αν είναι στραβά μερικά ή πέτσικα πολύ και δεν στρώνουν κλπ.
Ξέχασα να πω το σημαντικότερο δηλ. ότι τις κηρήθρες τις χαλάμε γιατί μικραίνει το κελί όταν κάθε φορά που γεννάει η μάννα βγαίνει η νέα μέλισσα αφήνοντας πίσω στο κελί το κουκούλι της, με αποτέλεσμα να βγαίνει στις επόμενες γέννες μικρότερη μέλισσα αλλά και να χωράει λιγότερο μέλι. Αν αφήσεις ανοιχτόχρωμο μέλι καιρό ατρύγητο σε μαύρη κηρήθρα επηρεάζεται το χρώμα του (προσωπικά αυτό δεν νομίζω να είναι πρόβλημα).
Post a Comment