Στο...καζάνι για σούμα

Προχτές το απόγευμα έβγαλα και την σούμα που λέμε εμείς εδώ κάτω.Αλλού το λένε τσίπουρο αλλού ρακί αλλού τσικουδιά.Η συνταγή και τα πρόσθετα που βάζει ο καθένας μέσα στο καζάνι μαζί με τα στρόφιλα είναι καθαρά προσωπικό θέμα γούστου.Άλλοι βάζουν μόνο στρόφιλα άλλοι βάζουν σχινοκούκκουδο άλλοι παξιμάδι άλλοι γλυκάνισο όπως και εγώ άλλοι βάζουν σύκα.Βέβαια το καλύτερο είναι άν έχεις πολλά στρόφιλα και βγάζεις πάνω από δυό καζανιές να κάνεις και μιά καζανιά με σχινοκούκκουδο για ανάλογες περιπτώσεις.Τα πρόσθετα είναι αυτά που θα δώσουν το τελικό άρωμα στη σούμα.Έχω την εντύπωση οτι για μεζέ πικάντικο (λουκάνικο χταπόδι κλπ)ταιριάζει η σούμα με γλυκάνισο ενώ με τα άλλα πιό πολύ οι γλυκοί μεζέδες.Ένα βασικό για να βγεί καλή η σούμα είναι η προεργασία που κάνουμε μετά το πάτημα των σταφυλιών.Πρέπει να έχουν αρκετό μούστο(να μην είναι πολύ πατημένα στον μάγγανο)και να φυλαχτούν σε βαρέλια πλαστικά μέχρι να έρθει η ώρα να τα αποστάξουμε.Για καμιά 15αριά -20αριά μέρες πρέπει το βαρέλι να μην είναι σφραγισμένο καλά μέχρι να τελειώσει το βράσιμό τους με ενδιάμεσα ανακατέματα και μετά καλό σφράγισμα για να κρατηθεί το οινόπνευμα και για να μην μπούν μπεκρήδες και μας τα ξυνίσουν.Δυστυχώς δεν είχα πολλά στρόφιλα και με το ζόρι έβγαλα καμιά 20αριά κιλά με 18-19 βαθμούς.Μιλάμε για μιά απόσταξη γιατί εδώ δεν κάνουν διπλή απόσταξη.

Άντε και του χρόνου νάμαστε καλά.