Tα εργαλεία της δουλιάς

Από πιτσιρικάς όταν ερχόμασταν για διακοπές στην Πάρο και καθόμασταν όλο το καλοκαίρι μέχρι του Αγίου Ευσταθίου(20 Σεπτεμβρίου) όποτε γέμιζε φυσίγγια ο θείος μου ο Στάθης πάντα καθόμουν και έβλεπα με δέος την λεπτομέρεια και την προσοχή που έδινε σε αυτό που έκανε.Και εγώ λοιπόν από τοτε που πρωτοέβγαλα άδεια κυνηγιού τα φυσίγγια που χρησιμοποιώ τα φτιάχνω μόνος μου.Στήν αρχή με μόνο την ζυγαριά τό χωνάκι και το χειροκίνητο στροφείο περνούσε ευχάριστα η ώρα (χωρίς υποχρεώσεις).Η τεχνολογία προόδευσε και σε αυτόν τον τομέα και μετά άρχισαν να πρωτοκυκλοφορούν τα ερασιτεχνικά ογκομετρικά και μηχανή αστεροειδούς κλεισίματος που αύξησαν την παραγωγή κατακόρυφα δλδ ενώ με τον παραδοσιακό τρόπο γέμιζα 50 φυσίγγια την ώρα ίσως και λιγότερα με τα ογκομετρικά γεμίζω σε γρήγορο ρυθμό και 200.Σήμερα κυκλοφορούν μηχανές ερασιτεχνικές που μπορούν να γεμίζουν και 500 φυσίγγια την ώρα.Το πρόβλημμα ήταν μετά το κλείσιμο με αστεροειδές χρειάζεται πάλι ρέλιασμα και εκεί μέχρι να καταλήξω στην "πατέντα" μου πήρε καιρό.Μιά έπρεπε να ρυθμίζω την βάση του δράπανου στην σωστή θέση και μετά αν χρειαζόμουν το δράπανο άντε να το ξαναρυθμίσεις,μιά οι λίγες στροφές, με οδήγησαν να βρώ την λύση και είναι αυτή που φαίνεται δεξιά στην φωτό.Ένα μοτέρ από παλιό πλυντήριο στις 900 στροφές και η βάση.Το τέλειο ρέλιασμα που ρυθμίζεις με sτοp το βάθος που θέλεις.

Με τίποτα δεν συγκρίνω τα φυσίγγια μου με τα κοινά έτοιμα της αγοράς (βλέπεις 36 χρόνια πείρας που λένε) .Το θέμα είναι θα τα βάλουμε όλα στην ντουλάπα φέτος;